دل فولادم
رسم از خطه ی دوری، نه دلی شاد در آن.
سرزمین هایی دور
جای آشوبگران،
کارشان کشتن و کشتار که از هر طرف و گوشه ی آن،
می نشانید بهارش گل با زخم جسدهای کسان.
ای دل غم جهان مخور این نیز بگذرد
دنیا چو هست بر گذر، این نیز بگذرد
گر بد کند زمانه تو نیکو خصال باش
بگذشت از این بسی به سر، این نیز بگذرد
ور دور روزگار نه بر وفق رأی توست
اندُه مخور که بی خبر این نیز بگذرد
یک حمله پای دار که مردان مرد را
بگذشت از این بسی بتر، این نیز بگذرد
منت خدای را که شب دیر پای غم
افتاد با دم سحر، این نیز بگذرد
تشویش خاطر است، ولی شکر چون نکرد
ایزد قضا جز این قدَر، این نیز بگذرد
ابن یمین ز موج حوادث مترس از آنک
هر چند هست با خطر، این نیز بگذرد
